słuszność

słuszność
słuszność {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż IVa, DCMc. słusznośćści, blm {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'racja, prawda': {{/stl_7}}{{stl_10}}Mieć słuszność. Przyznać słuszność komuś. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zasadność, właściwość, trafność, celność': {{/stl_7}}{{stl_10}}Słuszność zastrzeżeń, uwag. Słuszność wyroku. Sąd uznał słuszność zgłaszanych roszczeń. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • słuszność — ż V, DCMs. słusznośćści, blm 1. «racja, prawda» Przyznać komuś słuszność. Mieć słuszność. Odmówić komuś słuszności. Słuszność jest po czyjejś stronie. 2. «właściwość, trafność; sensowność» Słuszność wyboru. Słuszność oceny …   Słownik języka polskiego

  • racja — ż I, DCMs. racjacji; lm D. racjacji (racjacyj) 1. «słuszność poglądu, zdania, stanowiska, postępowania» Mieć rację. Przyznać komuś rację. ◊ pot. Święta racja «bezwzględna, całkowita słuszność» ◊ Racja! To racja! Co racja, to racja «słusznie,… …   Słownik języka polskiego

  • strona — ż IV, CMs. stronanie; lm D. stronaon 1. «każda z powierzchni ograniczających jakąś bryłę; prawy albo lewy bok czegoś, brzeg, ściana, krawędź czegoś; przestrzeń, miejsce na krawędzi czegoś, np. drogi, rzeki» Południowa, północna, wschodnia,… …   Słownik języka polskiego

  • Пранайтис — Пранайтис, Иустин Пранайтис Иустин (27 июля 1861, Сувалкская губерния 28 января 1917, Петроград) католический священник, автор изобличающих евреев сочинений …   Википедия

  • Пранайтис, Иустин — Иустин Пранайтис (лит. Justinas Bonaventūra Pranaitis …   Википедия

  • patrzeć — 1. Dobrze komuś z oczu patrzy «ktoś sprawia wrażenie dobrego, uczciwego człowieka»: Chłopcu można zaufać. Dobrze mu z oczu patrzy. K. Orłoś, Szklarz. 2. Jak się patrzy a) «świetny, doskonały»: Hipolit był żołnierzem jak się patrzy (...). S.… …   Słownik frazeologiczny

  • sprawiedliwość — 1. Oddać komuś, czemuś sprawiedliwość «przyznać komuś słuszność, ocenić kogoś, coś sprawiedliwie, obiektywnie, przyznać coś bezstronnie»: Trzeba mu oddać sprawiedliwość – miał łeb. Pił z każdym, a trzeźwiutki był jak nowo narodzone dziecię. R.… …   Słownik frazeologiczny

  • elitaryzm — m IV, D. u, Ms. elitaryzmzmie, blm 1. «odgradzanie się od ogółu, zamykanie się w grupie uprzywilejowanych; ekskluzywność» Elitaryzm środowiska. 2. «pogląd społeczno polityczny głoszący słuszność, a nawet potrzebę wyodrębniania w społeczeństwie… …   Słownik języka polskiego

  • fanatyzm — m IV, D. u, Ms. fanatyzmzmie, blm «nieustępliwa, bezkrytyczna wiara w słuszność jakiejś sprawy, idei, doktryny, połączona z nietolerancją i ostrym zwalczaniem odmiennych poglądów» Fanatyzm religijny, polityczny. Duch fanatyzmu. Zajmować się czymś …   Słownik języka polskiego

  • prawda — ż IV, CMs. prawdawdzie; lm D. prawd 1. «zgodna z rzeczywistością treść słów; prawdziwość, szczerość, rzetelność» Głęboka, szczera, rzetelna, gorzka prawda. Prawda psychologiczna, moralna, życiowa. Prawdy podstawowe, odwieczne, niepodważalne.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”